ارائه ی مدلی برای کاهش مقاومت در برابر تغییر افراد با استفاده از نظریه ی محدودیت ها (مورد کاوی پروژه ی e r p سازمان ذوب آهن اصفهان)

مهم ترین عامل موفقیت در پیاده سازی پروژه ی برنامه ریزی منابع سازمان(e r p) آمادگی برای تغییر و تحول است. یکی از واکنش های عمده یی که سازمان ها در این گونه پروژه های تغییر با آن مواجه می شوند، مقاومت افراد در برابر تغییر است. مشارکت کاربران برای موفقیت پروژه بسیار مهم و حیاتی است و مدیریت تغییر نیز باید براساس انتظارات و باورهای کاربران و در راستای تبدیل آنها به حامیان و مدافعین سیستم باشد. بنابراین مدیران باید بدانند علاوه بر مسائل فنی پروژه، چه مسائل مؤثر دیگری را باید برای پذیرش این تغییرات در نظر داشته باشند. در این تحقیق، فرایند تفکر به عنوان روشی نظام مند برای شناسایی مقاومت در برابر تغییر در پروژه ی برنامه ریزی منابع سازمان (e r p) در نظر گرفته شده است. روش تحقیق، مطالعه ی موردی کیفی در سازمان ذوب آهن اصفهان، و موضوع مورد مطالعه نیز پروژه ی e r p در این شرکت است. برای جمع آوری داده ها از روش های مصاحبه، مطالعه ی مستندات و مشاهده ی محقق به ترتیب اولویت استفاده شده است. مصاحبه ها بدون هیچ تغییری، به صورت فایل های الکترونیکی مستند شدند و برای تحلیل آسان تر آنها از برنامه ی a t l a s/t i استفاده شده است. در این تحقیق ابتدا فرایند تغییر برنامه ریزی منابع سازمان مطرح شد و پس از آن، براساس سه سؤال اساسیِ فرایند تفکر در هر مرحله از تغییر، عامل های مقاومتی تأثیرگذار بر پذیرش تغییر در فرایند پیاده سازی پروژه ی برنامه ریزی منابع سازمان شناسایی و براساس مدل تنظیم و تحلیل شدند.